از شهید فصیح خوش کلام وصیت نامه‌ای به جا نمانده است اما طبق گفته اعضای خانواده او عادت داشت چند وقت یکبار برای خانواده‌اش از منطقه نامه بنویسد و بفرستد و اینگونه آن‌ها را از حال خود با خبر سازد. مادرش می‌گوید: «در تمام نامه‌هایش سعی داشت بفهمد ما در چه اوضاعی هستیم. چون به خاطر شدت گرفتن حملات موشکی صدام در تهران دائم نگران ما بود و می‌گفت برای امنیت بیشتر به شمال بروید. ما در خانه سازمانی زندگی می‌کردیم و او معتقد بود صدام شهرک های سازمانی را نشانه می‌گیرد و قصد انهدام اینگونه خانه‌ها را دارد. پس محل زندگی ما را امن نمی‌دانست.»
سومین نامه‌ای که او برای خانواده فرستاد در 26 مهرماه سال 1365 نوشته شده است. تصویر و متن این نامه در ادامه می‌آید:
به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان
خدمت پدر و مادر عزیزم سلام عرض می‌کنم پس از عرض سلام امیدوارم که حالتان خوب و در کمال آرامش باشید و آرزوی موفقیت شما را از درگاه خداوند متعال خواهانم و اگر از حال من خواسته باشید به شکر خدا سلامت هستم و هیچ نگرانی ندارم. با اینکه نزدیک به یکماه است که در منطقه هستم هیچ ناراحتی ندارم و تاکنون به من خیلی خوش گذشته است، زیرا اینجا سرگرم هستم و متوجه نمی‌شوم که روزها چطور می‌گذرند. الحمدلله منطقه آرام است هم دشمن به اطراف ما تیراندازی نمی‌کند و هم ما تیراندازی خیلی کم می‌کنیم. نامه شما یک روز بعد از اینکه دومین نامه را برایتان نوشتم به دستم رسید و خیلی خوشحال گشتم. از این رو سومین نامه را برایتان نوشتم تا از بابت من نگرانی نداشته باشید و اگر خدا بخواهد تا 10 الی 12 روز دیگر به مرخصی می‌آیم ضمنا به محمد و مریم و علی و عزیز هم سلام مرا برسانید و همچنین به بقیه اقوام و آشنایان هم سلام می‌رسانم و آرزوی موفقیت تمامی مردم مسلمان ایران را از خداوند خواهانم و انشاالله هر چه زودتر بر سپاه کفر پیروز می‌شویم و برای همیشه خیال امت رزمنده را راحت می‌کنیم.
دیگر عرضی ندارم و مشتاق دیدار همگی‌تان می‌باشم.
دوستدار حقیقی شما حمید
26/7/65
